Moje Karaiby

Podejrzewam, że każdy z nas ma takie miejsce na ziemi, które traktuje jak swój drugi dom. Takie miejsce, do którego chętnie się wraca, mimo, iż jest jeszcze tyle innych miejsc do poznania. Dla mnie takim miejscem są Karaiby.

Chciałabym Ci pokazać Karaiby po mojemu. Wyspy od strony wody i lądu. A zacznę od początku. Od opowiedzenia, co to są Karaiby, gdzie się znajdują i jaka jest ich historia. Nie będę wchodzić w szczegóły. Te znajdziesz w sieci, jeśli zechcesz.

Karaiby to nie Kanary. I nie obrażaj się, jeśli dobrze o tym wiesz. Przyjęło się u nas nazywanie Wysp Kanaryjskich Kanarami, i to określenie potrafi zmylić nie jedną osobę.
Karaiby to kilkadziesiąt wysp i wysepek rozrzuconych po łuku łączącym obie Ameryki od ich wschodniej strony.
Wyspy oddzielają Atlantyk od stałego lądu tworząc oddzielny akwen – Morze Karaibskie. Karaiby to najczęściej stosowana nazwa, ale mogą Ci się jeszcze obić o uszy nazwy takie jak Indie Zachodnie czy Wielkie i Małe Antyle.

Czy Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę? No nie do końca. Kolumb w swoich podróżach dotarł na Wyspy Karaibskie.
Był przekonany, że obierając kurs na zachód odkryje nową drogę do Indii – stąd właśnie historyczna nazwa Karaibów – Indie Zachodnie, która jest używana do dzisiaj np. przy podawaniu adresu do byłych kolonii brytyjskich . Kolumb podczas swoich 4 wypraw (1492 – 1504) odkrył większość wysp. Dotarł też do wybrzeży Hondurasu, ale utrata dwóch statków skłoniła go do powrotu na północne Karaiby.

Karaiby zostały po ich odkryciu przez Kolumba dość szybko skolonizowane przez mocarstwa europejskie, a mieszkańcy wysp Indianie – Karibowie – (stąd nazwa Karaiby) – po niejednokrotnie krwawych walkach wybici i „zastąpieni” niewolnikami z Afryki. Nie wiem czy wiesz, że określenie Indianie też zawdzięczamy Kolumbowi. Myśląc na początku, że dotarł do Indii nazwał napotkanych na wyspach ludzi Indianami. Ta nazwa przyjęła się na całym świecie.

Dzisiejsi mieszkańcy Wysp Karaibskich to w większości potomkowie niewolników oraz nieliczni potomkowie rdzennych Indian – Karibów i Arawaków.
Walki na wyspach i wodach je otaczających odbywały się nie tylko między kolonizatorami, a rdzennymi mieszkańcami wysp, ale także pomiędzy ówczesnymi mocarstwami morskimi. Widać to na załączonej mapce. Poniższa mapka pokazuje panowanie na wyspach poszczególnych mocarstw europejskich na przestrzeni stuleci.

Dzisiaj na Karaibach prawie każda wyspa to inny kraj. Część z nich odzyskała niepodległość, część została zaanektowana przez Francję i stanowi jej zamorski departament, gdzie mieszkańcy np. Martyniki posługują się walutą Euro i są obywatelam UE. Kilka wysp ma swoją unię walutową i posługuje się wschodnio-karaibskim dolarem (EC$) ze stałym kursem do dolara amerykańskiego. Wyspy z reguły mają dwa języki urzędowe. Pierwszy to język byłego kolonizatora (w zależności od wyspy są to angielski, francuski,niderlandzki i hiszpański ), a drugi to Kreolski, czyli mieszanka języka kolonizatora i języków afrykańskich – plemion niewolników przywiezionych na wyspy.

Jeśli myślisz, że Karaiby to ten typowy obraz z katalogu biura turystycznego to muszę Cię rozczarować. Owszem, są i takie, ale nie dominują na Karaibach. Załączam mapkę, na której oznaczyłam miejsca z piaszczystymi plażami. Większość z nich jest górzysta i najczęściej z nadal aktywnym wulkanem, z czarnym piaskiem i przepięknym lasem deszczowym. Lasem, w którym w przeciwieństwie do Azji nic na Ciebie nie czyha, a klimat – padający krótki tropikalny ciepły deszcz na przemian ze świecącym słońcem – sprawia, że roślinność jest bardzo bujna i wszystko szybko i pięknie rośnie.

To były Karaiby w ekspresowym skrócie 🙂 Jeśli Cię coś zaskoczyło lub zaciekawiło w artykule i masz w związku z tym pytania to pisz, komentuj etc. Chętnie na nie odpowiem. A tymczasem …do napisania!