Kocham ten moment, kiedy oddaję cumy i odpływam. Zostawiam za sobą ląd i udaję się w rejs. A właściwie w podróż, którą odbywam z małą grupką ludźmi na bardzo ograniczonej przestrzeni – na jachcie.
Mam sentymentalny stosunek do Mazur. Pamiętasz może taki kultowy serial z lat 70-tych pt. „Szaleństwa Majki Skowron”? Byłam zakochana w tym filmie – w jego bohaterach ich historiach oraz oczywiście w pięknych widokach mazurskich jezior i jachtów. Wyprawa na Mazury w tamtych czasach była dla mnie jednym wielkim marzeniem, nie wspominając już o pływaniu jachtami. Kto by pomyślał, że po prawie 30 latach wrócę na Mazury i będę mieszkać na jachcie?
Segregując to i owo w ręce wpadł mi egzemplarz magazynu Jachting z 2008r. A w nim mój artykuł o prawie zapomnianym już rejsie po Adriatyku 2007/2008r.
Podejrzewam, że każdy z nas ma takie miejsce na ziemi, które traktuje jak swój drugi dom. Takie miejsce, do którego chętnie się wraca, mimo, iż jest jeszcze tyle innych miejsc do poznania. Dla mnie takim miejscem są Karaiby.
4 tygodnie na Cabo Verde. Jacht był moim domem i jednocześnie środkiem transportu.
Przeskok przez Atlantyk na Karaiby – Etap 2:
Madera – Wyspy Kanaryjskie: Lanzarote – Teneryfa – Gomera.
Z pamiętnika żeglarki: : Walencja – Gibraltar – Madera – Kanary – Cabo Verde – Barbados.
8 lat temu, we wrześniu 2012 r. postanowiliśmy odciąć się od lądowego życia, przenieść na jacht i odpłynąć.
Intencja wpisu: napisałam ten tekst z myślą o osobach, które cechuje wyjątkowa uważność w relacjach z innymi. I wysoka wrażliwość.
Welcome to Paradise! Czyli na górzystej i wulkanicznej wyspie Dominika. Proszę nie mylić z Dominikaną – to zupełnie dwie różne wyspy i dwa różne kraje na Karaibach. Ten wpis poświęcam północnej części wyspy. Oferuje ona bowiem zupełnie inne atrakcje, niż południowa część, na którą już wkrótce Cię zabiorę.
„Covidowe sztormy” przywiały mnie na Hel. Wysztrandowałam tuż przy kultowym Kinie Żeglarz w Jastarni.
To jest bardzo osobisty wpis. Dedykuję go moim przyjaciółkom i przyjaciołom. Nie będę ich wymieniać po imieniu, ponieważ uważam, że zasługują na prywatność. Ale oni z pewnością będą wiedzieli.
Majorka jednym kojarzy się z wakacjami, plażą, błękitem morza, jeszcze innym z szalonym życiem nocnym. Dla mnie Majorka to okazja, żeby pożeglować, ale przede wszystkim miejsce bogatej spuścizny kulturowej i artystycznej. To właśnie na Majorce pierwszy raz zetknęłam się z dziełami katalońskiego malarza, rzeźbiarza i ceramika – Joana Miró. Na zdjęciu obok Miró jego dwaj przyjaciele. Od lewej: Pablo Picasso (hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik i poeta) oraz architekt Josep Lluís Sert, który zaprojektował jedną z pracowni artysty w Palma de Mallorca.
Boa Vista, czyli dobry widok. Publikuję ten wpis w Wielkanoc 2020 i wszystkim życzę dobrego widoku na przyszłość.
Jestem fanką żeglowania i jachtingu. Uprawiam ten sport już od wielu lat. Kocham w ten sposób podróżować i zwiedzać najdalsze zakątki świata. Innymi słowy, lubię żyć na jachcie. Jacht to dla mnie dom i środek transportu. Taki kamper, tylko że na wodzie.
Skoro sztuka jest interpretacją rzeczywistości, a nie jej odzwierciedleniem, to moje spotkanie z balansującymi rzeźbami Jerzego Kędziory pseudonim „JotKa” nie było przypadkiem, było przeznaczeniem. Jerzy Kędziora „JotKa”, artysta przez duże A pozwolił mi dotknąć swojej artystycznej duszy i to w miejscu, gdzie rodzi się jego sztuka. A z naszej rozmowy wyciągnęłam przepiękny wniosek: zawsze myśli o tym, by jego rzeźby przynosiły korzyść innym.
Na pierwszy rzut oka Martynika wygląda europejsko: dobre drogi, autostrada, zresztą chyba jedyna na Karaibach ;), reklamy znanych marek oraz fakt, że Martynika jest zamorską prowincją Francji sprawiają, że na początku nie czujemy się jak na Karaibach. Ruszyliśmy w głąb wyspy, która zachwyciła nas przepięknym ogrodem botanicznym. W dobry humor wprawiła nas wizyta w muzeum banana, który poprawiliśmy jeszcze w destylarni rumu i cała wyprawa potwierdziła nam, że Martynika to jednak Karaiby, a nie Europa! Nie dotarliśmy do wszystkich fajnych miejsc na wyspie, ale po tej wycieczce obiecaliśmy sobie, że trzeba to koniecznie zrobić!
Każdy z nas odwiedził już w życiu niejedno muzeum. Ale czy ktoś słyszał o muzeum jakichkolwiek roślin? Pytam, ponieważ w miasteczku Sainte Marie na wschodnim wybrzeżu Martyniki (Karaiby) zwiedziłam wyjątkowe miejsce, muzeum banana – Musée de la banane. I właśnie do tego miejsca Cię dzisiaj zabieram. W tym muzeum wisi bardzo dużo obrazów. Obrazów, które możesz dotknąć a nawet ich posmakować.
„Nie trać się w przeszłości. Nie zagub się w przyszłości. Nie daj się złapać przez swój gniew, zmartwienia czy lęki. Powróć do chwili obecnej i dotknij głęboko życia. To jest uważność.” – THÍCH NHẤT HẠNH
O mnie
